ഇപ്രകാരം ഈ രണ്ടുപേരും എന്നും വരികയും കണ്ടുമുട്ടുകയും തങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ട പത്രവും വാങ്ങി തിരികെപോവുകയുംചെയ്തു. രണ്ടാമത്തെയാള്‍ ഒരിക്കല്‍ പോലും സംസാരിക്കുന്നതായി നമ്മുടെ കഥാപാത്രം കേട്ടതുപോലുമില്ല. ഒരു പക്ഷെ അയാള്‍ഊമയായിരിക്കാം എന്നുകരുതി ഇദ്ദേഹം.
ഒരു ദിവസം ആ മനുഷ്യന്‍ നമ്മുടെ കഥാപാത്രത്തിന്റെ അടുത്തുവന്ന് കാതില്‍ മന്ത്രിച്ചു. 'ഈ കച്ചവടക്കാരനോട് താങ്കള്‍എന്തിനാണ് സലാം പറയുന്നത്? കഴിഞ്ഞ കുറെ ആഴ്ചകളായി ഞാന്‍ താങ്കളുള്ളപ്പോള്‍ ഇവിടെ വരുന്നു. പക്ഷേ, ഒരിക്കല്‍പോലും അയാള്‍ താങ്കളുടെ സലാം മടക്കിയതായി ഞാന്‍ കേട്ടിട്ടില്ല. മറുപടി പറയാന്‍ താല്‍പര്യമില്ലാത്ത ഇയാളോട്പിന്നെയെന്തിന് സലാം പറയണം? നമ്മുടെ കഥാപാത്രം അയാളോട് ചോദിച്ചു 'താങ്കളുടെ അഭിപ്രായത്തില്‍ അദ്ദേഹംഎന്തുകൊണ്ടാണ് മറുപടി പറയാത്തത്? അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു 'എനിക്ക് സംശയമില്ല, അദ്ദേഹത്തിന്റെ മര്യാദകേട് തന്നെ. അയാളോട്സലാം പറയാനേ പാടില്ല'. ഇതുകേട്ട നമ്മുടെ കഥാപാത്രം ചോദിച്ചു 'അപ്പോള്‍ പിന്നെ, നാം അദ്ദേഹത്തിന്റെ മര്യാദകേട്പഠിക്കുകയാണോ, അതല്ല അദ്ദേഹത്തിന് മര്യാദ പഠിപ്പിക്കുകയാണോ വേണ്ടത്? കഥാപാത്രത്തിന്റെ ചോദ്യം അദ്ദേഹംപ്രതീക്ഷിച്ചതായിരുന്നില്ല. അദ്ദേഹം അല്‍പനേരം മൗനിയായി. കഥാപാത്രം തുടര്‍ന്നു 'സുഹൃത്തേ, അയാള്‍ സലാം മടക്കാത്തതിന്റെകാരണം എന്തുതന്നെയാവട്ടെ, നമ്മുടെ നിയന്ത്രണം നമ്മുടെ കൈകളില്‍ തന്നെയുണ്ടായിരിക്കണം. നാം അത് മറ്റാരെയുംഏല്‍പിക്കാന്‍ പാടുള്ളതല്ല. അതിനുപകരം അദ്ദേഹത്തിന്റെ മര്യാദകേട് നമ്മിലേക്ക് പകരുകയും നാം ഏറ്റെടുക്കുകയുംചെയ്താല്‍ സമൂഹത്തില്‍ പ്രചരിക്കുക ഇത്തരം വൃത്തികേടുകളായിരിക്കും. നാം നമ്മുടെ മൂല്യം മുറുകെ പിടിക്കുന്നതോടെഅദ്ദേഹത്തെപ്പോലുള്ളവര്‍ ഉടനെയോ, അല്‍പം വൈകിയോ അവ സ്വീകരിക്കാനുള്ള സാധ്യതയേറെയാണ്'.
'മര്യാദകെട്ട പ്രവര്‍ത്തനം വിഷത്തിന് സമാനമാണ്. നാം വിഷത്തിന് മേല്‍ വിഷം ചൊരിഞ്ഞാല്‍ അത് അധികരിക്കുകയാണ്ചെയ്യുക. നാം തീയിലേക്ക് വിറക് വെക്കുന്ന പക്ഷം തീ ആളിക്കത്തുകയാണ് ചെയ്യുക. നാം നമ്മുടെ മൂല്യങ്ങളില്‍ സ്വതന്ത്രമായിനിലകൊള്ളുകയെന്നത് തന്നെയാണ് യഥാര്‍ത്ഥ ശക്തി. അതില്‍ നിന്ന് വിപരീതമായി ഇത്തരം ആളുകളാല്‍ നാം സ്വാധീനിക്കപ്പെട്ടാല്‍അവരുടെ വിഷവും, മര്യാദകേടും സ്വീകരിക്കുന്നതിന് തുല്യമാണ് അത്. നാം അവരില്‍ വെറുക്കുന്ന കാര്യം നമ്മില്‍ സൃഷ്ടിക്കാന്‍മാത്രമെ അത് ഉപകരിക്കുകയുള്ളൂ. നന്മയും തിന്മയും തമ്മിലുള്ള ദൈനംദിന പോരാട്ടത്തില്‍ വിജയം അവരിലേക്ക് വഴിമാറാന്‍ അത് വഴിയൊരുക്കുന്നു.
